[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

Marie kwam aangelopen met wat broodjes en drinken.
"Voor onze harde werkers!"

Ik keek naar Olivia.
"Nee voor onze harde werkster !" en gaf haar de grootste boterham.

Ivon pakte een appel uit de mand en gaf het aan Eros.
"Jou moeten we ook niet vergeten."

Marie keek naar de grond.
"Wat is er ?"

"nee niks , het gaat" glimlachte ze.
Ik gaf haar een knuffel ."je bent een top zus wist je dat."

Olivia Elaine Newton

Ik brak het brood in stukjes en deelde het uit '' zoveel heb ik niet nodig hoor, en Ivon en Merel doen ook heel goed hun best '' zeg ik dan met een glimlach.

Merel :
Opeens zag ik de koets weer aan komen.

"ow ja dat ben ik vergeten te zeggen."

Ik keek hem verbaasd aan "wat ben je vergeten."

"olivia Er komt iemand voor jou."

Olivia keek me met bange ogen aan toch niet haar vader dacht ik.
Marie liep er naar toe en kwam snel weer terug.

"Olivia de man vraagt echt naar jou."

Ik en Ivon liepen samen met haar mee.
We zagen een schim de koets uit komen.

Olivia keek angstig maar haar gezicht werd al snel gelukkig toen ze de persoon zag.

Edward liep naar me toen en condoleerde me met me moeder.

Ik keek hem dankbaar aan.
Mijn vader kwam ook naar buiten en zag hem denken Ow nee niet weer 1 he.

Edward condoleerde ook Marie en mijn vader.

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk staat Edward voor mij '' het spijt me dat ik gisteravond niet terug was '' zeg ik dan zacht.
Edward glimlacht '' dat maakt niets uit, ik begrijp het '' zegt hij dan.
Ik glimlach terug '' begreep de rest het ook ? '' vraag ik dan nog bezorgd.
Edward knikt '' behalve je vader '' antwoord hij dan.
Gelijk kijk ik naar de grond wanneer is hij nou wel blij met me ? denk ik dan.
'' Maak je er maar geen zorgen over '' zegt Edward dan, ik kijk op en kijk hem dan aan met een kleine glimlach.
'' Heeft u nog naar de zonsondergang gekeken en de zonsopgang ? '' vraag ik dan met een glimlach.
'' Ja maar natuurlijk '' antwoord Edward dan.
Met z'n allen gaan we even naar binnen toe.
Ik was zo blij dat Edward er was, nou wist ik eindelijk dat hij begreep dat ik zo snel weg ging .. Het enigste wat ik afvroeg was : houd hij van mij ?
Maar dat kon ik moeilijk aan hem vragen.
De vader van Merel keek met een blik naar Edward hoe ik zelf eerst ook keek hij zou eens moeten weten denk ik dan.
Ik kijk even met een glimlach naar Edward.
Marie wilt thee maken maar ik zie dat ze nogal vermoeid is, ik sta op " laat mij het maar doen , ga maar lekker rustig zitten " zeg ik dan met een vriendelijke glimlach.
Marie glimlacht dankbaar terug en gaat rustig zitten.
Ik zet het vuur op.

Uiteindelijk is de thee klaar, ik schenk het in kopjes en breng het dan naar iedereen toe.
Ik ga zitten " dankuwel mevrou... Olivia " zegt Marie dan.
Ik glimlach " geen dank " antwoord ik dan.
Ik ga weer zitten en pak mijn theekopje op.

Merel :

Ik zag me vader steeds kijken naar Edward en Ivon.
Hij zuchtte.
"Wat worden meiden toch groot."zei hij opeens.
Ik keek hem aan.

" Olivia , ik wil je zeggen als je even een plek nodig hebt om te rusten of gewoon voor de gezelligheid dan ben je hier altijd welkom. Je bent gewoon 1 van mijn dochters."

Zei hij opeens tegen Olivia.
Ik was enorm blij dat die dat zei.

"Marie waar zijn Lisa en Julia ?"
"Julia is weer eens druk bezig aan het schrijven naar haar man en Lisa past op alle kinderen."

Mijn vader stond opeens op.
Hij zuchtte weer.
" Wat moet er allemaal nog gebeuren ?"

ik keek hem aan.
"Het huis is zo goed als schoon alle lakens zijn gewassen , het huis is dankzij Olivia ook schoon en het veld is bijna ingezaaid. De stallen zijn gedaan het vee heeft zijn eten en water en de stalen zijn schoon."

Mijn vader keek me dankbaar aan.
"Merel laat jij anders Ivon en Edward even het dorp zien."

"Is goed vader , En ik kook wel vanavond kan ik gelijk even wat verse producten halen."

Ik snapte dat me vader even alleen wou zijn.
"Jullie hebben wel geluk." zei Marie opeens.

"Ja er is markt in de stad."
"Ow ja ."

Ik nam nog een slok van mijn thee.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk nog even met een glimlach naar de vader van Merel.
'' Ik zal nog wel even de rest van het veld inzaaien '' zeg ik dan met een glimlach.
Ik had de smaak te pakken gekregen van het werken.
Edward keek me even verbaasd aan.

Merel :

Mijn veder schudde zijn hoofd.
"Nee meisje dat is mijn werk jullie gaan gewoon even naar het dorp."

Toen iedereen de thee op had.
Ging ik voorop en liepen we naar het dorp.
"Olivia dit zal je echt leuk vinden."

Olivia keek me verbaasd aan maar ik wist zeker dat ze baalde dat ze me vader niet nog even mocht helpen.
Ik legde een hand op haar schouder.
" Je hebt ons echt goed geholpen."

We moesten een heel eind lopen maar dat was ik wel gewent Edward en Ivon waren dat niet bepaald gewent.

"Zouden we hier even rustig gaan zitten."zei ik al lachend.

de jongens knikte uitbundig.
"Oke."

Ik zag dat Edward en Ivon zich in het gras plofte.
Ik moest lachen om ze.
"En dan maar zeggen dat de mannen het sterke geslacht zijn ."

Olivia schoot in de lach.

Olivia Elaine Newton

Ik lach nog even wat '' stelletje leugenaars '' giechel ik dan.
Ik haal even diep adem om de frisse lucht op te vangen.
'' Ik ben wel benieuwd '' zeg ik dan met een glimlach tegen Merel.
Ik kijk nog even naar Edward en Ivon.
Edward kijkt mij even aan, ik glimlach naar hem '' kijkt u uit dat u niet weer onder de modder komt te zitten '' zeg ik dan lachend.

Merel:

"Kom we gaan weer een stuk wandelen we zijn er bijna."
Ivon pakte mijn hand beet.

Ik glimlachte naar hem.
"Je hebt me echt geholpen de laatste dagen , jij sleept me door alle slechte omstandigheden heen."

Hij lachte.
"Blij dat ik je kon helpen."

Na een poosje te hebben gewandeld.
Kwamen we bij de poorten de poorten stonden open en we liepen er dor heen.

Ik zag Olivia vol met bewondering kijken.
Toen we de stad binnen kwamen zag je al allemaal marktkraampjes en kleedjes.
"Jongens welkom in mijn wereld ."

Lachte ik naar de 3 die vol bewondering naar me keken.
Ik pakte uit het mandje dat ik mee had 3 mantels uit.
Ik gaf ze ieder 1.
"Voor de zekerheid als iemand jullie herkent niet iedereen is even aardig."
"Blijf bij me in de buurt en het komt zeker goed."

Ik zag Olivia al gelijk kijken bij een kraampje vol met sieraden.

Ik wist dat ze het leuk zal vinden.

Olivia Elaine Newton

Dat ik hier nooit eerder ben geweest denk ik dan.
Snel loop ik weer terug naar Merel, ik loop met haar mee terwijl ik druk om me heen kijk.
Wat is het hier geweldig ! bedenk ik me dan.
Het is erg druk, veel mensen lopen over de markt heen.
Overal hoor je geroep vanuit de marktkraampjes.
Ergens in de verte klinkt er muziek.

Merel :

Ik ging staan voor een groente en fruit kraam.
Ik pakte 1 stuk fruit en vroeg aan de meneer of die een mes had.
Hij knikte en gaf me er 1 en gaf Edward ,Ivon en Olivia een stuk.
"Proef maar!"

Ik pakte nog wat groente en betaalde de man stopte het in mijn mandje en gaf de man zijn mes terug.

Opeens hoorde ik in de verte.

"Merel !!! Ben jij dat ?"

Ik keek naar achteren er stond daar een forse man bij de bakkerij."

"Ik rende op hem af en gaf hem een knuffel."
"Merel wat ben ik blij om je te zien. Ik hoorde van je moeder gecondoleerd."Ik knikte.

"Je vader zal het wel zwaar hebben.
Kom binnen en neem je vrienden mee. "

Ik gaf een beweging dat ze met me mee moesten lopen.
Olivia , Edward en Olivia kwamen er aan.

"Olivia hier heeft mijn moeder het brood bakken geleerd."

Ik zag Ivon kijken naar alle blanken vol met brood.
"Bart doe mij maar 3 broden ." Hij knikte.
Ik wou hem het geld geven maar hij weigerde.
"Voor je vader."

Ik knikte dankbaar.
"Willen jullie zien hoe we het maken ?"

Edward knikte. "Heel graag meneer."

Ik keek hem verbaasd aan. Edward was geintreseerd in ambacht ?

Olivia Elaine Newton

Het rook geweldig in de bakkerij, ik kijk Edward even verbaasd aan.
Dan kijk ik even naar Merel die ook verbaasd kijkt, ik giechel wat.
We gaan met zijn allen met de man mee, hij laat zien hoe het gemaakt word.
Geïnteresseerd kijk ik naar hoe het gemaakt word.

Merel :

Bart liet ons alles zien van het maken van de deeg tot de grote stenen oven.
Toe die alles had laten zien bedankte we hem en gingen we weer naar uiten."

Ik zag Olivia weer aandachtig naar de muziek luisteren.
"Olivia dat muziek komt uit de kroeg."

Olivia keek me wat verward aan.
"ow je weet natuurlijk niet wat dat is."

Edward en Ivon begonnen te lachen.
"Ja heren ik dacht al dat jullie dat al wel wisten."

We liepen wat kraampjes langs en ik kocht bij een ander sieraden kraampje een ketting voor Olivia.

"Dit is voor alles wat je voor ons hebt gedaan."
Glimlachte ik naar haar.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel met een glimlach aan '' dankjewel, wat lief van je '' zeg ik dan.
Merel doet de ketting om bij mij, ik kijk er even naar.
'' Hij is prachtig '' zeg ik dan.
Ik kijk even naar mijn hand en haal een ring van , ik weet het nog goed .. die had ik vroeger eens gekregen van een van onze werksters toen ik in een moeilijke tijd zat, hij was toen alleen wat te groot.
Ik doe hem af '' deze had ik ooit eens gehad van onze werksters voor geluk, nu hoop ik dat hij jou veel geluk gaat brengen '' zeg ik dan met een glimlach.
Ik geef hem aan Merel.
Nog even dacht ik na over wat Merel zei wat zou een kroeg toch zijn ?

Merel :

Ik keek Olivia vol bewondering aan "dankje."

Ik zag Ivon en Edward kijken waar die kroeg nou was.
"Ik laat jullie straks de kroeg zien maar Olivia ik waarschuw je als een man je lastig valt."Edward keek me opeens met grote ogen aan en ik zag die blik in zij ogen.

"Edward rustig maar , Olivia als dat gebeurd negeren en als het te erg word duw je die persoon aan de kant."

Olivia knikte.

"Oke Edward omdat ik nu weet dat je van ambacht houd wil ik jullie nog even wat laten zien."
We liepen wat steegjes door en ze hoorde hard lawaai van hamers en sissen van water en vuur.

"Dit is een hoefsmid die zorgt voor alle hoefijzers van de paarden uit deze dorp."

Opeens zag ik een jongen staan die ik herkende.
"Bernard ben jij dat ?"

De jongen keek om.
"BENARD!!!" Ik rende op de jongen af de jongen gooide alles van zich af en ik omhelsde hem!!

Hij gaf me een aai over mij hoofd zodat mijn hele haar in de war zat.

"Sinds wanneer ben jij de smidsknecht?"
Hij lachte sinds ik jou niet meer heb gezien , jij hebt wat uit te leggen."

Ik zag opeens Ivon met een bepaalde blik naar Bernard kijken.

Hij zag Olivia en de heren staan.
"Welkom , jullie zijn Merels vrienden ?"

Ik ging naast Ivon staan.
"Bernard dit zij Olivia , Edward" ik keek Ivon aan .
"En dit is mijn grootste liefde Ivon."

Bernard ging voor Ivon staan.
"Liefde ? Ik heb wat gemist ."lachde die.
"Je boft maar met zo'n top meis als Merel "

Ik bloosde.
"Olivia , Bernard is een oude vriend van me ."

"Oud ??"
ik lachte naar hem.
"Ja oud." zei ik plagend tegen hem.
"Maar Merel waar heb ik dit bezoek aan te danken."
"Ik wou graag Edward laten zien hoe dit pracht vak gaat."

Hij lachte. "Edward kom maar mee dan laat ik het je zien."Hij gaf Edward een short om van leer .

Olivia Elaine Newton

Ik wist niet meer of ik het wel zo leuk vond om naar een kroeg te gaan ... ach eens moet ik het proberen denk ik dan bij mezelf.
'' Merel het is hier echt geweldig, al de mensen zijn zo aardig '' zeg ik dan met een glimlach tegen Merel.

Merel :

ik glimlachte .
" de meeste hier zijn inderdaad wel aardig."
later had Edward alles gezien en was die erg enthousiast.

"Zouden we nu maar wat gaan drinken in de kroeg ?"
de jongens knikte.

"Bernard wil je ook mee?"

"even vragen aan mijn baas."
Ik hoorde opeens iemand schreeuwen.

"neem hem alstublieft mee ."

Ik lachte. "Blijkbaar is het goed."
Hij deed zijn schort af en liep mee.

Al snel stonden we voor de kroeg waar het stervend druk was.
Veel lawaai en veel muziek.

Toen we naar binnen liepen keken al veel mannen naar mij en Olivia.
"Olivia niks van aan trekken hoor."

Er stond in ene hoek 1 houten tafel vrij.
We gingen daar zitten.
"wat willen jullie drinken ?"
vroeg bernad beleefd.

de jongens wouden natuurlijk bier .
"doe mij maar melk." Olivia koos het zelfde als mij.

Bernard schreeuwde naar een forse vrouw achter een soort van bar.

"Bets 3 bier en 2 melk!."
De vrouw knikte en kwam 3 bier en 2 melk brengen.

Olivia Elaine Newton

'' Hartelijk dank '' zeg ik dan met een glimlach tegen de vrouw.
Ze kijkt me wat vragend aan en loopt weer weg.
Zei ik iets verkeerd ? dacht ik bij mezelf.
Ik kijk wat om me heen, een paar mannen zitten nog naar mij en Merel te staren.
Ik kijk maar snel weer terug voor me uit, ik neem een slokje van mijn melk.
Het was vandaag vrij lekker weer voor het regen seizoen.
Dan kijk ik Merel even aan met een glimlach '' ik zou wel vaker in je dorp willen zijn '' zeg ik dan giechelend.

Merel :

"Ik wist dat je het leuk zal vinden."
Op dat moment dat ik het zei.

kwam er een man naast me zitten.
Je rook de alcohol walm al snel.
"Meneer zal u bij een andere tafel willen zitten."

hij keek me aan en sloeg een arm om me heen.
"Schatje rustig aan ik weet dat je wilt dat ik hier zit."

Ik sloeg zijn arm van me af.
"Meneer de laatste keer ik wil graag dat u bij deze tafel weg gaat."

bernard en Ivon keken de man niet bepaald vriendelijk aan ze zeiden in koor. "hey deze mevrouw verzocht u om weg te gaan."

De man legde een hand op mijn been.
Ik gaf hem een klap in het gezicht.

Ivon stond op en pakte de man bij zijn shirt.
"Ivon rustig!"

De man keek hem vijandig aan maar rukte zich los en liep eindelijk weg.

Ivon hurkte voor me neer.
"Gaat het heeft die je pijn gedaan ?"

Ik schudde mijn hoofd.
"het gaat."

Bernard keek ook bezorgd naar me.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even geschrokken naar Merel.
De muziek begon weer te spelen, om Merel een beetje op te vrolijken sta ik op.
'' Merel, mag ik deze dans van u ? '' zeg ik dan een beetje giechelend.
Merel kijkt even vragend op.
Ik begin al te dansen, er beginnen een paar mensen te klappen.
Ik kijk Merel aan met een glimlach '' kom op '' roep ik dan naar haar.
Merel lacht wat en staat dan eindelijk op.

Merel :

Ik danste met Olivia mee.

De mensen om ons heen begonnen harder te klappen.
Er danste ook een paar mensen mee.

Ik zag Ivon en Edward ook mee klappen en lachen.
Bernard danste mee met een ander meisje.

Ik fluisterde wat in Olivia's oor en keek richting Ivon en Edward.

ze knikte en we rende hun richting op.
Olivia pakte Edward aan zijn arm en ik trok Ivon mee.

Olivia Elaine Newton

Edward kijkt me verbaasd aan, ik ga weer verder met dansen '' kom op modderige slak, dansen '' zeg ik dan lachend tegen Edward.
Edward begint te lachen en danst dan uiteindelijk ook mee.
Ik kijk even lachend naar Merel die ook Ivon aan het dansen heeft gekregen.
Het word een luid gejoel en geklap, steeds meer mensen beginnen mee te dansen.
Ik had me nog nooit zo geweldig gevoeld, vrolijk bleef ik mee dansen.

Merel :

Ivon pakte mijn hand en draaide me een paar keer rond.
Ik lachte naar hem.
Zo veel plezier en lol had ik in tijden niet gehad.

Opeens kwam er een man binnen en iedereen stond opeens stil.
Ik keek de man aan en wist precies wie hij was.

Ik trok Olivia mijn kant op.
"Kom we gaan weg hier."

Olivia keek me raar aan.
Bernard kwam naast me staan.
"Merel je kan via de achter deur weg."
Ik knikte dankbaar naar hem.

En nam ook Ivon en Edward mee naar achteren.
Ik zweeg en probeerde zo snel mogelijk de kroeg uit te komen.

Maar het was al te laat de de man had me gezien.
"Goedendag mevrouw Merel."

Ik keek de man aan die mijn richting op kwam.
Ik gebaarde naar Ivon toe dat het goed was.

De man stond voor me en gaf me een kus op mijn hand.
Zijn mannen die die mee had genomen maakte een paar tafels leeg en gingen er zitten.

"mensen ga toch door met de muziek en gedanst zei die."

"mevrouw vergezeld u en u vrienden ons met een drankje."

Bernard kwam naast me staan.
"We wouden net vertrekken mijn heer."

Hij keek naar mij.
"ow natuurlijk , doe de groeten aan je vader, ik denk dat ik over een poosje jullie maar een bezoekje breng ."

Ik keek hem met duistere ogen aan.
"Ow en Olivia doe de groeten aan je vader."

Olivia keek me vragend aan.
"Kom we gaan ."

We gingen , liepen de kroeg uit.
En ik nam afscheid van Bernard.

Ik zwijgt over wat er was gebeurd.

Olivia Elaine Newton

Ik denk diep na of ik die man ken, hoe zou hij mij kennen ? En mijn vader ?
Dan kijk ik Merel maar aan '' Merel .. wie was die man ? '' vraag ik dan zacht aan haar.

Merel :

ik stond stil en keek Olivia aan.
"Die man is een duisteren man. Die man heeft die boerderij die je zag verbrand , die man werkt voor je vader , die man .."

Er liepen tranen over mijn wangen.
"Met die man zal ik moeten trouwen."

Ivon keek me aan.
Ik keek naar hem.
"het spijt me ."

Waarom was die daar nou op dit moment.

Olivia keek me aan "trouwen ??"

"Mijn vader had vele schulden bij jou vader Olivia , ik was nog klein ze zouden de boerderij afbranden.
ze zouden het niet doen onder 1 afspraak dat ik met die man zal trouwen.
Mijn ouders wisten het niet meer en dachten dat die man goed voor me zal zijn.
Als ik 17 word zal ik met hem moeten trouwen.
En anders verbranden ze de boerderij alsnog."

Olivia Elaine Newton

'' Hoeveel zijn de schulden ? '' vraag ik dan op neutrale toon aan Merel.
Waarom moest mijn vader nou mijn vader zijn .. dacht ik nog even.
'' Olivia .. '' zegt Merel dan.
'' Edward, Ivon '' zeg ik dan even.
Ze lopen even weg '' hoeveel Merel '' zeg ik dan nogmaals.
Met veel pijn en moeite laat Merel het los, ik knik.
'' Jij neemt Ivon en Edward verder mee, ik zoek de eerste de beste koets en ga dan naar het paleis toe ... tegen het eind van de middag ben ik waarschijnlijk weer terug '' zeg ik dan.
Ik kon het niet langer meer aanzien wat mijn vader had gedaan, ik had nu lang genoeg het luxe leventje geleid zonder van problemen bewust te zijn .. het was tijd dat ik eens wat ging veranderen, vooral als ik eindelijk mijn antwoord geef aan Edward en de familie.
Ik til mijn rokken lichtelijk op en loop weg, ik ga op zoek naar een koets.
Al snel komt er een koets aan, ik zwaai even.
De man stopt de koets '' waarheen ? '' vraagt hij dan.
Ik geef het adres door, hij knikt .. ik stap in de koets.
De man draait de koets om en begint te reiden richting het paleis.
Deze koets zat niet zo comfortabel als de koetsen die ik gewend was, maar dat maakt me op dit moment niets uit.

Na een tijdje reizen kom ik eindelijk op het paleis aan.
Ik loop het trappetje op en klop aan, een van de dienstmeiden doet open '' mevrouw Newton '' zegt ze verbaasd.
Ik maak een reverence en loop dan door naar de kamer waar mijn vader verblijft.
Ik klop aan '' binnen '' klinkt het hooghartig.
Ik stap naar binnen toe en sluit de deur achter me dicht, ik kijk mijn vader boos aan .. dit was de eerste keer in mijn leven dat ik hem met zo'n blik in zijn ogen durfde aan te kijken.

Merel :

Ik keek verbaasd naar de koets die weg reed.
waarom moest ik het ook vertellen.

Edward en Ivon kwamen weer naar me toe gelopen.

Ivon sloeg zijn armen om me heen.
"Wat er ook gebeurd ik blijf van je houden."

Edward probeerde me ook te troosten.
"En als het Olivia niet lukt da praat ik wel met haar vader."

Ik keek ze erg dankbaar aan.
We liepen ondertussen de poorten uit richting mijn huis.

Toen ik mijn vader zag barsten ik weer in tranen uit en vertelde he wat er was gebeurd.
"Ow meisie toch het spijt me dat ik je dit aan heb gedaan."

Ivon stond opeens op en wou mijn vader spreken.
Edward keek hem net zo verbaasd aan als ik.

Ze liepen naar buiten toe.
"meneer , ik wil u graag wat vragen."
Mijn vader begon te lachen.

"Meneer ik wil graag de hand van u dochter vragen , ik heb vandaag gemerkt hoeveel ik van haar hou dat ik bij haar wil blijven , en voor haar wil blijven zorgen."

Mijn vader keek serieus naar hem.

"Ivon deze beslissing kan ik niet maken, ik heb deze beslissing al eens voor haar genomen en zoals u kan zien is ze daar niet gelukkig mee , maar als ze gelukkig word met u dan heeft u mijn zegen."

Ivon keek dol gelukkig en ik zag dat die mijn vader een knuffel gaf.
"ivon , Schoonzoon ga het haar maar snel vragen."

Hij knikte en liep naar binnen.
Hij stond voor me.
Ik sloeg mijn hand voor me mond.

Hij gaat me toch niet ten huwelijk vragen?

Marie kwam er ook bij staan.

Olivia Elaine Newton

Mijn vader kijkt me voor het eerst niet streng aan maar eerder wat twijfelend '' vader, ik wil met u praten '' zeg ik dan.
'' Ga zitten Olivia '' zegt hij dan, ik knik en loop naar een stoel toe.
Ik ga zitten '' zeg het eens '' antwoord hij dan.
Ik vertel alles in elke detail '' vader, wilt u alstublieft van die afspraak afzien .. en de boerderij laten staan. U mag al mijn spaargeld hebben , als Merel en haar familie maar weer een beetje normaal kan leven '' zeg ik dan als laatste.
Hij denkt wat en kijkt voor zich uit '' Olivia, je bent erg veranderd de laatste dagen .. '' zegt hij dan terwijl hij nog wat voor zich uit kijkt.
Ik blijf serieus kijken wachtend op antwoord , mijn vader kijkt mij weer aan '' luister Olivia, ik zal doen wat je vraagt ... maar ik verkoop wat oude jurken van je en sieraden .. ik haal wat van je spaargeld af ... mits, je het aanzoek van Edward accepteert '' zegt mijn vader dan weer met een wat strengere blik.
Ik begon lichtelijk te glimlachen '' geen probleem vader, en het laatste is helemaal geen probleem .. ik had mijn keuze al gemaakt , ik zal het zo snel mogelijk bekend maken .. maar nu ga ik eerst terug naar Merel '' zeg ik dan tegen mijn vader.
Bij wat ik zei over het accepteren keek mijn vader eerst even verbaasd, hij staat op en loopt op me af.
Hij gaat me toch niet slaan ? denk ik dan.
Bedenkelijk kijk ik naar mijn vader, maar inplaats van te slaan geeft mijn vader me voor het eerst een knuffel.
'' Ik zal alles zo snel mogelijk regelen, vandaag nog ... Ik ben trots op je Olivia '' zegt hij dan.
Er loopt een traan over mijn wang die ik snel weg veeg '' dankuwel vader '' zeg ik dan.
'' Ga nu maar snel '' zegt hij dan met een glimlach, ik knik.
Ik neem afscheid en loop de kamer uit.
Zodra ik buiten ben maak ik nog net geen dansje van blijdschap.
Ik geef het adres door waar ik nu heen moet, dan stap ik de koets in.
Hij begint te rijden, met een glimlach kijk ik naar buiten.
Ergens was ik wel een klein beetje trots op mezelf ..

Merel :

Ivon hurkde voor me neer.
"Merel , ik hou ontzettend van je en ik hou van je met heel mijn hard. Ook vandaag heb ik gemerkt dat ik niet meer zonder je kan , Ik wil je steunen van je houden en voor je zorgen.

Ik glimlachte naar hem wat een lieve woorden zei die allemaal.

"Merel de Fries wilt u mijn vrouw worden."

Ik keek hem met glinsterende ogen aan.
Ik stond op en ook Ivon stond op .

Hij keek me in mijn ogen aan.
" wat is je antwoord?"

Ik sloeg mijn armen om hem heen en gaf hem een kus.
"Natuurlijk wil ik u vrouw worden."

Hij glimlachte ook en gaf me een kus terug.

Iedereen klapte en ook Edward zag er erg tevreden uit.

"Nou schoonzusje van me Gefeliciteerd ." zei die.

Ik gaf hem ook een knuffel.

Opeens hoorde ik een koets aan komen.
"dat is Olivia ."

Ik rende snel naar buiten.
"Olivia ik ga trouwen!"

Olivia Elaine Newton

De koets stopt met rijden, snel stap ik uit en ren naar Merel toe.
Ik geef haar een knuffel '' dat is geweldig voor je ! '' zeg ik dan met een glimlach.
'' Merel .. ik wil je nog wat goed nieuws vertellen '' zeg ik dan met een glimlach.
Merel kijkt me vragend aan.
'' Eerst even de koetsier betalen '' zeg ik dan, ik pak wat munten tevoorschijn en betaal de koetsier.
Hij rijd door, ik loop weer terug naar Merel.